Drishti w jodze. Czyli punkty skupienia wzroku.

 

 

Drishti to dosłownie "punkt skupienia wzroku".

Skupienie wzroku polega na zawieszeniu go w określonym punkcie, tak aby umysł pozostał spokojny, skoncentrowany, niczym nie rozproszony. Uważny mózg zawiesza wszystkie myśli wpadając w stan alfa, czyli poczucia spokoju, tak jak wtedy gdy jadąc autobusem zapatrzymy się przez okno. Zauważasz wtedy, że o niczym nie myślisz, a całemu procesowi towarzyszy uczucie błogiego spokoju.

 

Drishti = punkt skupienia wzroku (uwagi)

Skupiając wzrok na jednym punkcie, podczas naszej praktyki jogi na macie, zyskujemy wewnętrzny spokój i uwagę, które pozwalają nam ustabilizować nasz umysł, wyłączyć emocje, uzyskać maksymalny stan skupienia - "niewidzenia" tego co dookoła, tylko wejście umysłem wgłąb ciała i wyraźne odbieranie sygnałów (ruch, rozciągnięcie, ucisk, napięcie) płynących z naszego ciała (stawów, mięśni, rytm oddechu, szum krwi krążącej w żyłach). To stan podobny do medytacji, tylko mniej głęboki, i przez to bardziej dla nas naturalny. Każdy z nas w czasach dzieciństwa, przynajmniej jeden raz) przesiadywał w oknie patrząc przed siebie, trwając w przyjemnym uczuciu spokoju.

Skupiając wzrok w 1 punkcie, rozluźniamy twarz i sam wzrok. Czyli nie napinamy mięśni twarzy tak by odczuwać ból i napięcie w powiekach, okolicach oczu. MIĘŚNIE TWARZY ROZLUŹNIONE.

Co daje się dopiero osiągnąć po długotrwałej praktyce, gdy już mięśnie przyzwyczajając się do asan, i utrzymujesz każda pozycję lekko (sattvicznie), bez wysiłku (drżenie i pieczenie w mięśniach).

W praktyce ASAN dążymy do SATTVA - czyli lekkiego, płynnego, świadomego ruchu, kontrolowanego w pełnie bez napięcia.

 W Ashtanga mamy 8 punktów skupienia wzroku podczas sesji.

DRISHTI:

1. Nasagari - na nosie
2. Ajna Chakra  - na trzecim oku (czyli potocznie "między brwiami")
3. Nabi Chakra - na pępku
4. Angusta Ma Dya  - na kciuku
5. Hastagrai - focus na dłoni
6. Padahayoragtai - na dużym palcu stopy (anatomicznie "paluch")
7. Parsva - wzrok skierowany w prawo lub w lewo
8. Urdhva - nad nami w górze (sufit, niebo) 

 

Ćwiczenie na dobre zakotwiczenie wzroku - DRISHTI

 

Krótka medytacja  

Znajdź ciche miejsce w domu. Przygotuj matę i klocek do jogi (książkę). Usiądź wygodnie na klocku, utrzymując proste plecy, bez napięć w nich, zacznij oddychać przez nos. Na moment przymknij oczy zostawiając szparki światła pod powiekami. Wsłuchaj się w rytm i delikatny szum wdechów i wydechów. Gdy już poczujesz uspokojenie umysłu, wyciszenie mętliku myśli, lekką senność, otwórz oczy i wybierz dowolny punkt przed sobą. Zapatrz się w niego, koncentrując się na samym, spokojnym, wydłużonym rytmie Twoich oddechów.  Patrz w jeden punkt. Trwaj w wydłużonym, płynnym rytmie oddechów.


Prowadzę i praktykuję Vinyasa Jogę, lecz Ashtanga coraz częściej ściąga mnie na swoją stronę jogicznej mocy. Niestety, każdy nauczyciel Ashtangi, zbeształby mnie za wtrącanie kreatywnych przejść do kolejnych asan.... Pradon, tak już mam;-D. Często bawię się praktyką jogi, układając sekwencję w zależności od pory roku, dnia, pogody, samopoczucia, celu - efektu (progres w wykonaniu konkretnej asany).

Czym się różnią Vinyasa i Ashtanga?

Vinyasa, oprócz rozgrzewki, powitań słońca, i swojej słynnej płynności w ruchu, połączenia ruchu z oddechem, ma właściwie pewną dowolność w ustawianiu sekwencji. Nauczyciel dobiera asany do dnia, nastroju i możliwości grupy, tak by uzyskać określony efekt. Vinyasa jest jakby treningiem funkcjonalnym w świecie jogi. Przychodząc na sesje nie wiesz do końca co dzisiaj będzie. Część główna sesji zawsze jest dla praktykującego pewnym zaskoczeniem. Podczas sesji Vinyasa drishti jest po prostu punktem, na którym zatrzymujesz wzrok, by lepiej skoncentrować się na odczuciach płynących z ciała w asanie.

Ashganga ma ściśle określoną sekwencję asan Od początku do końca. Tutaj nie możesz niczego zmienić. Warianty asan też są zawsze takie same. Dozwolone są bardzo subtelne, niewielkie modyfikacje w asanach dla osób mających problemy np. z kolanami. Czyli, zamiast zaplatania nóg do lotosu, możesz ułożyć je tak jak do siadu skrzyżnego. Podczas Ashtangi każda pozycja ma swój ściśle określony drishti. Nauczyciel podaję nazwę asany wraz z drishti (punktem skupienia wzroku), oraz jego konkretną nazwą.